Τρίτη 23 Απριλίου 2024

«ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»-Συμμετοχή στο Μαθητικό Συνέδριο «Προχωράμε μαζί»

 

«ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»

Συμμετοχή στο Μαθητικό Συνέδριο «Προχωράμε μαζί»



Στο πλαίσιο μεσο-μακροπρόθεσμης παρέμβασης, για την ενίσχυση της δημοκρατικής διακυβέρνησης του σχολείου, οι καθοδηγητές/συντονιστές εκπαιδευτικοί Πάνος Κουρτίδης και Δήμητρα Καραδήμου, παρουσίασαν το πρόγραμμα «ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» στο Μαθητικό Συνέδριο «Προχωράμε Μαζί» που διοργάνωσε η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Εργαστήριο Μικροδιδασκαλίας του Τμήματος Φιλοσοφίας & Παιδαγωγικής, το Εργαστήριο Ανθρωπιστικών Ερευνών και Αθλητικής Ψυχολογίας του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού και το Εργαστήριο Κοινωνικής Έρευνας της Θρησκείας και του Πολιτισμού (του Τομέα Ηθικής και Κοινωνιολογίας) του Τμήματος Θεολογίας.

Παρουσιάστηκε το πρόγραμμα και ένα βίντεο που δημιουργήθηκε από τους/τις μαθητές/τριες. Στόχος του προγράμματος ήταν 
η ενδυνάμωση των μαθητικών εκπροσώπων, ώστε να οικοδομηθεί ένα δημοκρατικό πλαίσιο διοικητικής οργάνωσης για όλη τη σύνολη σχολική κοινότητα (Διεύθυνση, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές/τριες),η  υποστήριξη του θεσμού των μαθητικών κοινοτήτων, η καλλιέργεια της πολιτότητας, των  δημοκρατικών δηλ. στάσεων και αξιών, με σκοπό την ενεργό συμμετοχή μαθητών/τριών στην λειτουργία των μαθητικών κοινοτήτων, η οικοδόμηση ενός συμπεριληπτικού  πλαισίου συνεργασίας μαθητικών κοινοτήτων,  Διεύθυνσης, εκπαιδευτικών,  γονέων, για μια δημοκρατική, συμμετοχική επίλυση σχολικών θεμάτων.

Ο μαθητής, μέλος του 15μελούς, Κωσταντίνος Στεφανίδης, κατά τη διάρκεια συζήτησης στρογγυλής τραπέζης, έθεσε το ερώτημα/προβληματισμό του στους  κ.κ. Κωνσταντίνο Μπίκο,, Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής σχολής του Α.Π.Θ., Χρήστο Τσιρώνη, Κοινωνιολόγο, Καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ. και Γεώργιο Μόσχο, Νομικό, πρώην Συνήγορο του Παιδιού, οι οποίοι και απάντησαν στο ερώτημα. 









Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

«Ένα σχολείο που δεν περισσεύει κανείς»

Στις 13/3 μαθητές του σχολείου μας παρακολούθησαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα διάρκειας τριών διδακτικών ωρών «Ένα σχολείο που δεν περισσεύει κανείς» από το Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο Φίλων ΑμεΑ «Δράση για το Κάτι Άλλο».

Στόχος της δωρεάν προληπτικής παρέμβασης, στο πλαίσιο του Erasmus+ προγράμματος «DoiT” και των δράσεων των Συμβούλων Σχολικής Ζωής, ήταν οι μαθητές να ευαισθητοποιηθούν σε θέματα αναπηρίας και εθελοντισμού, με μια βιωματική προσομοίωση καταστάσεων αναπηρίας.

Οργανώθηκε μια βιωματική προσομοίωση καταστάσεων αναπηρίας και μέσα από ποικιλία εκπαιδευτικών παιχνιδιών δόθηκε η δυνατότητα στα παιδιά να μπουν για λίγο στη θέση ενός ατόμου με αναπηρία και να αντιληφθούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. 

Οι άνθρωποι με αναπηρία αποτελούν το 13% του πληθυσμού και συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία. Οι συνάνθρωποί μας που πάσχουν από σωματικές αναπηρίες, από τύφλωση, από διαβήτη, από προβλήματα ακοής, από άσθμα, από δυσλεξία, από σύνδρομο ντάουν, από αυτισμό καθώς και τα άτομα που έχουν κάποιο επίπεδο νοητικής καθυστέρησης περιλαμβάνονται στα άτομα με αναπηρία.

 H ισονομία και η καλλιέργεια του σεβασμού απέναντι στα άτομα με αναπηρία αποτελεί βασικό στόχο του σχολείου μας.

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024

Γωνιά ηρεμίας στο σχολείο

 

Τον Μάρτιο του 2024 μαθητές της Β' τάξης με την καθοδήγηση της καθηγήτριας των μαθηματικών στο τμήμα της ένταξης, Ελισάβετ Μπαρμπαθανάση, σχεδίασαν σχήματα αναπνοών στο πλαίσιο εφαρμογής πρακτικών της ενσυνειδητότητας. Επίσης, δημιουργήθηκε μία γωνιά ηρεμίας όπου οι μαθητές και οι μαθήτριες μπορούν συγκεντρωθούν μέσω των αισθήσεων στην παρούσα στιγμή και να χαλαρώσουν μέσω της αναπνοής. Στόχος είναι να δημιουργηθεί σε κάθε αίθουσα διδακτική μια αντίστοιχη γωνιά.








Τρίτη 12 Μαρτίου 2024

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ

ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ & ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

 

 


 

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΟΝΑΣΤΙΡΛΗ

Ψυχολόγος BSc, MSc

 

Εκπ. Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt

 

Δασκάλα Προγραμμάτων Mindfulness (MBSR & MBCT)

 

 

 

 

5ο Γυμνάσιο Νεάπολης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2024 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


 

ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΠΙΛΟΤΟΣ & ENΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ

Σου ‘χει τύχει ποτέ να ανοίξεις ένα σακουλάκι με πατατάκια , ζελεδάκια , ποπ κόρν, να ξεκινήσεις να τρως και ωπ! Τελείωσαν. «Μα πότε τελείωσαν;»

Σου ‘χει τύχει να περπατάς στο δρόμο και να προσπεράσεις το σημείο στο οποίο ήθελες να φτάσεις εξαρχής;

Τώρα πάλι, μήπως σου ‘χει τύχει να μη θυμάσαι τί έκανες πριν λίγο ; Τί ακριβώς έκανες πριν ξεκινήσεις να διαβάζεις αυτό το εγχειρίδιο; ή τί έκανες αμέσως πριν κι απ’αυτό;

 

Δεν είσαι μόνο εσύ που το παθαίνεις αυτό. Όλοι μας το παθαίνουμε…μικροί, μεγαλύτεροι και πολύ μεγάλοι. Μη σου πω πως όσο μεγαλύτεροι, τόσο περισσότερο.

Το ήξερες ότι περνούμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μας χωρίς να δίνουμε καθόλου προσοχή σε ό,τι κάνουμε; Πώς κινούμαστε, τί σκεφτόμαστε, τί αισθανόμαστε; Πολύ συχνά βρισκόμαστε σε αυτό που ονομάζουμε αυτόματος πιλότος!

 

Γιατί συμβαίνει αυτό;

 

Είναι μια λειτουργία του μυαλού μας. Όταν μπαίνουμε σε αυτή τη λειτουργία είναι σα να γινόμαστε για λίγο προγραμματισμένα ρομπότ εκτελώντας καθημερινά χίλια δυο πράγματα χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τί ακριβώς κάνουμε καθώς το κάνουμε. Είναι μια πολύ χρήσιμη λειτουργία, αφού έτσι δε χάνουμε χρόνο να σκεφτόμαστε και να προγραμματίζουμε από την αρχή κάθε φορά, τί κινήσεις χρειάζεται να κάνουμε για να πράξουμε το οτιδήποτε. Είναι φυσιολογικό λοιπόν να μην μπορούμε να έχουμε στραμμένη την προσοχή μας για πολύ ώρα σε κάτι συγκεκριμένο. Όμως, καμιά φορά το μυαλό μας το παρακάνει. Ξεχνάει τελείως το σώμα μας που συνεχίζει και «δουλεύει», καθώς εκείνο χάνεται στις περιπέτειές του, το οποίο μάλιστα, πανούργο καθώς είναι, καμιά φορά μας μπλέκει σε περιπέτειες που ίσως δεν θέλαμε εξαρχής να ταξιδέψουμε.

 

Έτσι, όταν η προσοχή μας παραμένει κάπου χαμένη σε μονοπάτια που πολλές φορές δεν συνειδητοποιούμε, χάνουμε κάτι σημαντικό! Όλες τις δυνατότητες που έχει το παρόν μας!

 

Και έχει πολλές να μας προσφέρει!Πολλά μονοπάτια για να ανακαλύψουμε!

 

Σε αυτό τα νέα μονοπάτια, μπορεί να μας οδηγήσει αυτό που ονομάζουμε «ενσυνειδητότητα».

 

 

 

Ενσυνειδητότητα είναι η ικανότητα να δίνουμε ευγενική προσοχή, να γνωρίζουμε τί κάνουμε καθώς το κάνουμε. Να είμαστε δηλαδή στο παρόν και να βιώνουμε με ενδιαφέρον την κάθε εμπειρία μας την κάθε στιγμή.


 

 

 

 

Σου ακούγεται βαρετό ή πολύπλοκο; Πάμε να το δούμε στην πράξη.

 

 

Πάρε στα χέρια σου ένα μικρό κομμάτι από κάτι φαγώσιμο που σου αρέσει. Κάποιο κομμάτι φρούτου, μια σταφίδα ή λίγη σοκολάτα.

Κράτησέ το για λίγο στα χέρια σου και περιεργάσου το. Παρατήρησέ το σα να το βλέπεις για πρώτα φορά. Παρατήρησε το χρώμα του, τις υφές του, τις αποχρώσεις του. Μπορείς να το στρέψεις ίσως προς το φως. Τί παρατηρείς;

 

Έπειτα κλείσε για λίγο τα μάτια σου.

 

Φέρτο τώρα κοντά στο αυτί σου. Ακούς τίποτα;

 

Φέρτο, κοντά στη μύτη σου και μύρισε το. Παρατηρείς τίποτα καινούργιο; Έπειτα φέρτο στα χείλη σου και παρατήρησε τί συμβαίνει μέσα στο στόμα.

Όταν το βάλεις στο στόμα σου ξεκίνα να μασάς πολύ αργά, πριν τελικά κάποια στιγμή το καταπιείς.

Πώς ήταν να το κάνεις αυτό; Πώς ήταν να φας αυτό το μικρό κομμάτι φαγητού «ενσυνείδητα», με επίγνωση ; Τί παρατήρησες;

Μπορείς να το δοκιμάζεις κάποιες φορές και να έπειτα να σημειώνεις νοερά ή σε κάποιο χαρτί πώς είναι κάθε φορά η εμπειρία.



 

 

 

 

 

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ & ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ

Σου ‘χει τύχει να βλέπεις ένα βίντεο, να παίζεις ένα παιχνίδι και να μην καταλάβεις πώς πέρασαν οι ώρες;

Λένε ότι αυτό συμβαίνει όταν περνάς καλά.

 

Από την άλλη, σου ‘χει τύχει να μην περνάει με τίποτα η ώρα όταν νιώθεις βαρεμάρα; Να κοιτάς και να ξανακοιτάς την ώρα και να χει περάσει μόλις 1’; «Τί ένα λεπτό;» σκέφτεσαι…

«αυτό είναι ένας αιώνας!»

 

Λένε ότι αυτό συμβαίνει όταν περνάς άσχημα.

 

Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα της απόλαυσης. Θέλουμε να επαναλαμβάνουμε και να

«κρατάμε» πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε ευχάριστα και θέλουμε με κάθε τρόπο να διώχνουμε όσα μας κάνουν να αισθανόμαστε δυσάρεστα, μας προκαλούν δυσφορία. Κάπως έτσι, συχνά χωρίζουμε τα συναισθήματα σε καλά και κακά, δηλαδή σε συναισθήματα που πρέπει να έχουμε και σε συναισθήματα που πρέπει να αποφεύγουμε με κάθε τρόπο. Αυτό, είναι συχνά μη βοηθητικό και πολλές φορές κάνει τα πράγματα χειρότερα. Σου χει τύχει ποτέ να προσπαθείς να διώξεις ένα δυσάρεστο συναίσθημα κι αυτό αντί να φεύγει να δυναμώνει, να επιμένει;

 

Το κάθε συναίσθημα έχει τη χρησιμότητά του και γι’αυτό εξ’αρχής, από τη στιγμή που γεννιόμαστε δηλαδή έχουμε πολλά από αυτά, και ευχάριστα και δυσάρεστα και ουδέτερα. Τα ονομάζουμε πρωτογενή και είναι συναισθήματα που νιώθουμε όλοι μας, ανεξαιρέτως! Ανάμεσα σε αυτά είναι η χαρά, η λύπη, ο φόβος, ο θυμός, η έκπληκη, η αηδία, η περιφρόνηση.


Τώρα όταν κάποια απ’αυτά μπλεχτούν μεταξύ τους, προκύπτουν τα δευτερογενή συναισθήματα. Παραδείγματος χάριν, αν «μαγειρευτεί» ο θυμός με τη λύπη ή/και το φόβο, προκύπτει η ζήλια. Αν πάλι μπλεχτούν ο φόβος και η χαρά μπορεί να προκύψει η ενοχή.

 

Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε, να αποδεχόμαστε και να κατανοούμε τα συναισθήματα μας, γιατί μας δείχνουν τον χάρτη των αναγκών μας. Όταν ξέρουμε «πού βρισκομάστε» τότε γνωρίζουμε και προς ποια κατεύθυνση είναι καταλληλότερο να κινηθούμε. Με άλλα λόγια, όταν αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας μπορούμε να δώσουμε στον εαυτό μας αυτό που χρειάζεται. Παραδείγματος χάριν, αν τσακώθηκα με κάποιον/α φίλο/η μου, είναι φυσικό να νιώθω στενοχώρια ή/και θυμό. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσω το συναίσθημα που νιώθω και να του δώσω σημασία γιατί έτσι δίνω σημασία σε μία (ή περισσότερες) ανάγκες μου, αντί να βιαστώ και να πω «δε με νοιάζει» πεισματικά και αντιδραστικά. Κάτι τέτοιο θα προέκυπτε ούτως ή άλλως από το θυμό μου και μπορεί να προκύψει, όμως είναι σημαντικό να αναγνωρίσω ότι είναι ο θυμός μου που μιλάει τώρα, επειδή δε μου άρεσε αυτό που έγινε.

 

Μπορείς να σκεφτείς τα συναισθήματα σα «φούσκες ενέργειας». Σίγουρα έχεις παίξει κάποια στιγμή κάνοντας σαπουνόφουσκες με το ειδικό μουκαλάκι. Μπορείς να σκεφτείς τα συναισθήματα σαν αυτές τις φούσκες. Άλλες φορές είναι στιγμιαίες φούσκες που σκάνε κατευθείαν και εξαφανίζονται, άλλες μεγαλύτερες που κρατάνε περισσότερο, άλλες που περιστρέφονται αρκετά στον αέρα πριν σκάσουν στο πάτωμα. Κάπως έτσι είναι και τα συναισθήματα. Άλλοτε πιο έντονα, άλλοτε ανεπαίσθητα, άλλοτε φευγαλέα, άλλοτε φαίνεται ότι κρατούν μια ζωή. Τα συναισθήματα έρχονται και φεύγουν. Είναι σημαντικό να τα ονοματίζεις και να τα παρατηρείς καθώς εμφανίζονται και έπειτα αφήνοντάς τα σαν τις φούσκες να φύγουν στο χρόνο τους.

 

Τα συναισθήματα δε παραμένουν ποτέ στάσιμα. Ίσως έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσεις πώς εναλλάσσονται, πώς μεταμορφώνονται για να τα γνωρίσεις καλύτερα και ο πιο άμεσος τρόπος είναι το σώμα και οι ασθήσεις του. Τώρα που νιώθω θυμό, τί αναδύεται σαν αίσθηση στο σώμα; Τώρα που νιώθω χαρά; Τώρα που βαριέμαι;

 

Η ενσυνειδητότητα μας βοηθά να αναγνωρίζουμε και να ισορροπούμε τα συναισθήματά μας μέσα από την παρατήρηση των αισθήσεών μας. Ας πούμε ότι το σώμα μπορεί να γίνει ο οδηγός στον χάρτη που λέγαμε παραπάνω, καθώς κάποιες φορές μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωρίσω τί νιώθω ειδικά όταν βιώνω κάτι δυσάρεστο. Ας πούμε αν παρατηρήσω ότι μουδιάζουν τα πόδια μου ίσως νιώθω άγχος ή φόβο, οπότε μπορώ εκείνη τη στιγμή να κάνω κάτι για να με βοηθήσω, ίσως να τινάξω λίγο τα πόδια μου, ίσως πάρω κάποιες αναπνοές, ίσως κινηθώ λίγο στο χώρο και τεντωθώ. Μπορώ να στραφώ λίγο στον εαυτό μου και να μου πω ότι

«νιώθω ένα δυσάρεστο ή δύσκολο συναίσθημα, χρειάζομαι χρόνο, παρέα, ζεστά λόγια».



 

 

 

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑΣ

 

Τα παρακάτω μπορείς να τα εξασκείς καθημερινά είτε μόνος/η, είτε με φίλους, είτε και με τη βοήθεια του/της καθηγητή/τριας σου

 

Αναγνωρίζω & Εξερευνώ:

 

Παίρνω 3 αναπνοές. Μπορείς να εξασκείσαι να φέρνεις την προσοχή σου σε μόλις 3 αναπνοές κάθε φορά που το θυμάσαι. Θα είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο να το εξασκείς πριν ξεκινήσεις και όταν τελειώνεις μία δραστηριότητα, όταν χτυπάει το κουδούνι, πριν πεις μάθημα κ.α

 

Σκανάρω το σώμα μου. Στην αρχή της κάθε δραστηριότητας ή κάθε μαθήματος, μπορείς να πάρεις λίγο χρόνο να φέρεις την προσοχή σου στο σώμα (πατούσες στο πάτωμα, σημεία πίεσης στην καρέκλα, βάρος των χεριών κ.ο.κ) και στην ενσυνείδητη αναπνοή (πχ για 3-5 αναπνοές, χωρίς να τις ελέγξεις – απλώς παρατήρησε τον αέρα καθώς μπαίνει και βγαίνει από το σώμα εστιάζοντας σε ένα σημείο (στον αέρα που μπαίνει και βγαίνει από τα ρουθούνια, το ανεβοκατέβασμα του στήθους, το φούσκωμα της κοιλιάς…) Λίγες στιγμές μονάχα αρκούν.

 

Νιώθω τις κινήσεις του σώματός μου. Κάθε φορά που κάθεσαι και σηκώνεσαι ή τεντώνεσαι μπορείς να φέρνεις την προσοχή σου στις κινήσεις που κάνει το σώμα μέσα από τις αισθήσεις βαρύτητας και επαφής.


Περπατώ όλα μου τα βήματα. Φέρνε συχνά την προσοχή σου στον βηματισμό σου όπου κι αν βρίσκεσαι, ρυθμίζοντας εσύ τον ρυθμό σου ανάλογα με το πώς αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή, πχ. περπατώντας πιο γρήγορα αν αισθάνεσαι θυμό, υπερένταση και πιο αργά όταν είσαι σε μεγαλύτερη ηρεμία.

Πλαίσιο κειμένου: Εξερευνώ το χώρο μου: Κάνε μια βόλτα σε οικείο περιβάλλον και περπάτησε αργά. Μπορείς να παρατηρήσεις 5 λεπτομέρειες στο χώρο που δεν είχες προσέξει ποτέ ως τώρα;Τί άλλαξε και μπόρεσες να τα παρατηρήσεις;

Ουρανός: Μπορείς να βγεις έξω και παρατηρήσεις τον ουρανό, τα δέντρα, τα κτήρια.Τί σχήματα βλέπεις; τί χρώματα; μυαλό μας είναι ο ουρανός και οι σκέψεις και συναισθήματα μας τα σύννεφα που περνούν και αλλάζουν μορφή.

Παρατηρώντας τη σιωπή: Έχεις ακούσει ποτέ με ενδιαφέρον πώς είναι η σιωπή μετά από θόρυβο; έχεις παρατηρήσεις ποτέ τί αλλαγές έχει στο σώμα;

 

Αποδεσμέυομαι από την ένταση: Σε στιγμές έντασης, μπορείς να δοκιμάσεις να σφίγγεις όσο πιο δυνατά μπορείς τις γροθιές σου για κάποια δευτερόλεπτα και έπειτα να απελευθερώνεις την ένταση ανοίγοντας αργά την γροθιά νιώθωντας την ένταση να «διαλύεται» σταδιακά.

 

Το μπουκάλι της χαλάρωσης: Οδηγίες: σε ένα διάφανο μπουκάλι από σκληρό πλαστικό, βάλε ζεστό νερό, glitter,κόλλα και αστεράκια (ή ότι άλλο θες) και κούνησέ τα. Φαντάσου ότι το glitter είναι σαν τις σκέψεις σου όταν νιώθεις άγχος, θυμό ή στενοχώρια. Γι΄αυτό πολλές φορές όταν νιώθουμε τέτοια συναισθήματα δεν παίρνουμε και τις σωστότερες αποφάσεις – είναι επειδή το μυαλό μας θολώνει. Τώρα παρατήρησε τί συμβαίνει για λίγες στιγμές καθώς το glitter κάθεται σιγά σιγά και το νερό ξεθολώνει. Το ίδιο συμβαίνει και στο μυαλό. Όταν παίρνεις λίγο χρόνο αφήνοντας τις σκέψεις σου να «καθήσουν» αρχίζεις να βλέπεις τα πράγματα πιο καθαρά. Παίρνοντας βαθιές αναπνοές όταν είμαστε σε αυτή τη διαδικασία μπορεί να μας βοηθήσει να

«καθήσουν» τα συναισθήματα μέσα μας όταν είναι έντονα. Εισπνοή 1…Εκπνοή 1. Εισπνοή 2…Εκπνοή 2 κοκ…

 

Ροή: Βάλε τα χέρια σου κάτω από κρύο τρεχούμενο νερό και αφέσου νιώθωντας τις αισθήσεις.


Εισπνοή- Εκπνοή: Κάθε φορά που αισθάνεσαι έντονα συναισθήματα μπορείς να βάλεις το χέρι σου χαμηλά στην κοιλιά και να πάρεις βαθιές εισπνοές από τη μύτη (μετρώντας μέχρι το 4) κ εκπνοές από το στόμα (μετρώντας ως το 7).

 

Το κουτί των συναισθημάτων: Μπορείς να φτιάξεις ένα δικό σου κουτάκι συναισθημάτων. Κάθε φορά που βιώνεις κάποιο ευχάριστο ή δυσάρεστο συναίσθημα, μπορείς να γράφεις σε ένα χαρτάκι ποιο είναι αυτό, πώς μοιάζει ή πώς το νιώθεις στο σώμα σου. Ανά διαστήματα μπορείς να ανοίγεις το κουτάκι και να διαβάζεις όσα γράφεις. Πώς σου φαίνονται τώρα;

 

 

 

 




ΑΤΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ & ΔΡΑΣΗΣ

 

 

 

v  Τί σε βοηθά να αναγνωρίσεις ότι βιώνεις δυσάρεστα συναισθήματα; Πχ. νιώθω ένταση στα πόδια μου, σφίξιμο στο στομάχι, τρέμουλο κτλ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

v  Τί έχεις δει ότι σε βοηθά όταν νιώθεις κάποιο δυσάρεστο συναίσθημα; Πχ. μιλάω σε κάποιον που εμπιστεύομαι, κλαίω, ακούω μουσική κτλ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

v  Από αυτά που μάθαμε εδώ τί άλλο πιστεύεις θα μπορούσε να σου φανεί χρήσιμο;


Δευτέρα 11 Μαρτίου 2024

ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΑΠΌ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ/ΕΙΔΙΚΗ ΣΤΟ MINDFULNESS, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΟΝΑΣΤΙΡΛΗ

 


Κατά την περίοδο Ιανουαρίου-Μαρτίου 2024 πραγματοποιήθηκε βιωματικό σεμινάριο διαχείρισης των συναισθημάτων από τη σκοπιά του mindfulness με εμψυχώτρια την ψυχολόγο και ειδική στην ενσυνειδητότητα/mindfulness, Αγγελική Μοναστιρλή. Σκοπός του σεμιναρίου, το οποίο ακολούθησε το αντίστοιχο, που απευθυνόταν στους εκπαιδευτικούς την περασμένη χρονιά, ήταν μέσα από συγκεκριμένες πρακτικές να βοηθήσει τους μαθητές να παρατηρήσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους. Πραγματοποιήθηκαν τρεις συναντήσεις, κατά τις οποίες στην πρώτη τους δόθηκαν κάποιες πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο της ενσυνειδητότητας μέσα από πρακτικές διαλογισμού, ενσυνείδητης λήψης τροφής και ενσυνείδητου βαδίσματος. Στην επόμενη συνάντηση ζητήθηκε από την ομάδα των μαθητών/τριών, που συμμετείχαν, να σκεφθούν μία ευχάριστη εμπειρία τους και να καταγράψουν τις σωματικές ανταποκρίσεις, τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις παρορμήσεις που τους προκάλεσε αυτή η εμπειρία και να αναστοχαστούν πάνω σε αυτήν. Στην τελευταία μας συνάντηση, ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία, με μια δυσάρεστη εμπειρία -όχι ακραία όμως- και με την ίδια αναστοχαστική διαδικασία. Στο τέλος του βιωματικού εργαστηρίου δόθηκε από την ψυχολόγο ένα εγχειρίδιο με πρακτικές mindfulness. 

Ελπίζουμε να το ευχαριστηθήκατε και να σας φάνηκε χρήσιμο!













«ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»-Συμμετοχή στο Μαθητικό Συνέδριο «Προχωράμε μαζί»

  «ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» Συμμετοχή στο Μαθητικό Συνέδριο «Προχωράμε μαζί» Στο πλαίσιο μεσο-μακροπρόθεσμης παρέμβασης, για την ενίσχυση της δ...